Rođena je 1971. godine u Aleksincu. Diplomirala je 1995. godine slikarstvo na Fakultetu umetnosti u Prištini, u klasi profesora Hilmije Ćatovića i na istom fakultetu magistrirala 2001. godine.
Od 1997. do 2005. godine bila je asistent na Fakultetu umetnosti u Prištini na predmetu „Tehnologija slikarstva” i sarađivala je sa profesorom Momirom Kneževićem, slikarom iz Nikšića.
Živi i stvara u Pančevu i Donjem Segetu kod Trogira.
Njene slike se nalaze u privatnim kolekcijama u Francuskoj, Italiji, Norveškoj, Švedskoj, Švajcarskoj, Hrvatskoj, Kanadi, Maroku, Tunisu, Grčkoj, Crnoj Gori i Srbiji.
Izložbe i kritike
Svoju prvu samostalnu izložbu priređuje u „Malom likovnom salonu” u Kragujevcu, a zatim i u galeriji Sue Ryder u Herceg Novom. O ovim izložbama pisao je profesor Istorije umetnosti na FU u Nišu, Srđan Marković:
| „ | Ta mogućnost slikarske materije da bude evokativna, da dozvoljava retro kretanje prema unutrašnjim pejzažima duše u kojima je pohranjena i sva slojevitost zemlje, oduvek je predstavljala izazov za Olju Ristić. Smisao toga izazova za nju leži u potrebi da se materija natera da progovori, ali i da se, istovremeno, hromatsko polje slike pretvori u intimni dnevnik na čijoj površini egzistira struktura piktograma kojima se obrazlaže drama slike. Drama jednoga putovanja koje stvaralac preduzima krećući se prema sebi, prema tamnim i pustim dolinama kroz koje mora proći da bi došao do predela u kojima egzistira svetlosni fluid što ne pripada treperavoj sunčevoj svetlosti. | ” |
Početkom 2004. godine otkriva da boluje od leukemije i njen se život menja. Ipak iste godine u leto odlazi u Italiju gde je gost mozaičke radionice i škole Centro Alletti u Rimu.
Tu se menja njen odnos i prema sebi i prema slikarstvu. Tu počinje njeno traganje za isceljenjem, novim svetlom u sebi, za snagom da sve počne iznova. I tu počinje ciklus „Traganje za svetlom”.
U sliku unosi elemente koji menjaju izgled dela; motive iz prirode poput stabljika, grančica, travki. Slika klijanje, rađanje, regeneraciju.
Izvor Vikepedija
